Een oud artikeltje, maar toch weer actueel. Het is een reactie op wat ooit in Kerk en Leven kwam en zijn weg vond naar Meander, een handboek voor godsdienst. 
3_klokhuis.pdf
Wat de foto wil zeggen, mag je zelf aanvullen. 

Wanneer het nieuws vol onrustwekkende berichten op de ontbijttafel rolt, heb je nood aan tegenwicht, aan een klontje geloof, een boterhammetje besmeerd met hoop, aan een kopje vertrouwen en liefde. 
Klik dan door naar de tekst van de viering van afgelopen weekend die ik toegestuurd kreeg. 
viering__voor_de_4de_zondag_door_het_jaar_a___28_januari_2017.docx
​Met dank aan Carina Bouwen voor de foto. 

Dan bereid je zo een ouderavond voor ouders van eerste communiekantjes grondig voor. dan zoek je naar enkele leuke filmpjes om je betoog te illustreren en de aanwezigen uit te dagen. En dan kom je tijdig in de zaal om alles voor te bereiden maar merk je dat je een cruciaal kabeltje ter b-verbinding van laptop en beamer niet bij hebt. Vaag weg herinner je dat je inderdaad die waarschuwing kreeg van zoonlief bij de aanschaf van die nieuwe laptop. Vaagweg vermoed je plots dat je zo'n kabeltje in je kast hebt liggen... maar er is geen tijd om over en weer te rijden. Een ander laptop wordt erbij gehaald, geknoei met beamerinstellingen , maar het mag niet baten... 
Dus wordt het improviseren, vertrouwen dat het anders, ambachtelijker zal zijn... maar de mensen gaan erin mee, en het voelt goed. Ja, de appel heeft nog steeds veel te vertellen... 
En mijn vertrouwen om gewoon te gaan en in het moment te blijven, heeft een opsteker gekregen... JIJ was er... 

En nog eens was Jozef de gast van dienst, dit keer in het midden van tien godsdienstleerkrachten uit de omgeving van Wuustwezel. Het was een blijde verrassing te horen dat verschillende van hen toch met bibliodrama experimenteerden. Een opfrissessie en een ideetjesdeling was dus heel geschikt.
Met de kleurrijke mantel van Jozef in het midden uitgedaagd worden om zelf een positie in te nemen in de rol van een omstaander, een open stoel met Jozef in zijn kleurrijk gewaad: het opende nieuwe mogelijkheden , bracht aanvulling bij eigen ervaringen en gaf zeker hier en daar ook goetsing om verder te doen.
Het was zeker een impuls in deze vakwergroep om verder te verdiepen.
Dankjewel dat ik mocht komen.  En ons leerke is een unieke ster rijker. 

Op een koude dag
kwamen we bij elkaar
en zaten rond de keukentafel
om te praten over ons werk
over ons zelf.
We vroegen elkaar: 
waar brand jij van?

In de pauze liepen we
over de begraafplaats
rond de kerk
Grafzerken op grasvelden:
monumentaal en net geplaatst
gezusterlijk naast elkaar.

Maar op dat stukje grond stond ook
een wonderlijke struik, 
felle tinten rood 
sprongen tevoorschijn uit het groen
Kleine knoppen lieten zien:
het leven laat zich niet verdrijven.

Een hoopvolle boodschap
waar we ons aan laafden.
​

Een van onze tuintrolletjes is bezweken...
Hij absorbeerde te veel. 
De vrieskou deed de rest en hij is helemaal uiteengevallen, 
onherkenbaar , onherstelbaar...
Zou dat met mensen ook zo kunnen zijn? 
Als ze teveel absorberen
en ze komen in een "ijskoude" omgeving
dat ze dan barsten 
​en onherkenbaar uiteenvallen? 

De titel van de Deutsche Bibliodrdama Tag editie 2017 riep bij ons vooral vragen op. 
Wat heeft het ene met het andere te maken? Zou het wel wat voor ons zijn? 
Als tango nitwits vonden we toch wel spannend.
Maar het vooruitzicht oude bekenden weer te zien en de kans om promotie te maken voor de Europese Bibliodrama Conferentie duwde ons over de drempel. 
En gelukkig maar: het was intens, inspirerend, uitnodigend en sportief zelfs.
En ja tango en bibliodrama, tango en Bijbel, tango en geloof hebben heel wat gemeen. 
Tango heeft alles te maken met passie, melancholie, vuur, liefde, woede, drive, verdriet, liefde...
Herken je de band met bijbelverhalen? 
Bij tango dansen gaat het over "leiden" en " geleid worden", over overgave en meegaan, samengaan, elkaar aankijken en wegkijken, keren en omkeren... 
In bibliodrama op tango muziek deze bewegingen verkennen en dan in het verhaal van Marcus 16 duiken ... het levert heel nieuwe inzichten. We willen hier zeker nog meer mee experimenteren . Gezocht hiervoor: een tangokenner om ons bij te staan.... 

Ze hadden vreselijk weer voorspeld: storm en sneeuw en koud .
Maar het viel allemaal heel erg mee en  ruim op tijd arriveerden we in Borgerhout. 
Toen ook  de vierentwintig jonge gasten ook monter en wel binnen druppelen konden we erin vliegen.
Even voorstellen, even inleiden en dan groepjes verdelen en al gauw stonden ze tegenover Jezus als leerling. Ze werden op pad gestuurd om zieken te genezen, boze geesten uit te drijven en over Jezus te vertellen... Leerlingen in stage...
Bij terugkomst mochten ze hun verhaal doen aan de hand van een voorwerp dat ze hadden meegebracht. We laten je graag delen in enkele van hun reacties... 
- ik heb een masker meegebracht, Jezus, want de man die ik ontmoette had niet echt door dat hij altijd een masker droeg. Door ons gesprek begreep het het. 
- je vind het misschien raar dat ik een mes bij heb. Ik heb dat van een man die heel erg aggressief was, die begon te vechten ... Maar door hem over jou te vertellen kon ik hem "ontwapenen". 
- deze gekleurde bloemenkrans vertelt over al die vele verschillende soorten mensen die ik mocht ontmoeten. 
- ... 
De conclusie van mijn groepje was dat je gerust mocht zijn dat er altijd iemand/Iemand is. dat je het niet mag opgeven. Bibliodrama is alle eenvoud en kracht. 

"En het woord van de Ene kwam tot Jona, zoon van Amittai, en zei... "
​Wist je dat je een heel bibliodramaspel kan spelen, alleen met deze ene zin? 
Dat elk betekenisvol woord uit deze zin een personage kan zijn en tot leven kan komen? 
Wist je dat er dan iets heel rijk en verhelderend nieuw ontstaat? 
Wij, de deelnemers van de maandelijkse bibliodrama bijeenkomst in de Ontmoetingskerk in Eindhoven weten dat na vandaag wel... EN we hebben honger naar meer... Jona... 
Zo is meteen de echte aanloop naar de Europese Bibliodrama Conferentie ingezet. 
Ben je nieuwsgierig? Klik dan zeker door naar European Bibliodrama Conference. 
​En we mogen meteen ons splinternieuwe logo hier aan jullie voorstellen...

Het is een priemgetal , 2017, een getal alleen deelbaar door 1 en door zichzelf.
En priemgetallen hebben voor mij toch iets speciaals, iets uniek, mysterieus... 
Een priemgetal staat op zichzelf... 
Zo belooft 2017 ook een bijzonder jaar te worden. 
Vandaag is het gehuld in een mantel van mist, 
gedempte geluiden, zachte tinten, nauwelijks kleur. 
Maar er hangt toch die belofte van wat er allemaal verborgen is. 
Wanneer je door de mist loopt, richt je je met andere zintuigen op de wereld.
Je spitst je oren, je voelt meer... 
Je moet je wel toevertrouwen.
De controle verzwakt, geen uitzicht en overzicht... 
Je moet wel behoedzaam bewegen...
Voorzichtig zijn 
en helemaal als de grond onder je voeten een speigel wordt...
Er hangt "mysterie" in de mist... 
Laat ons maar vertrouwen mensen
op de mistige belofte van 2017
en met zijn allen het goede en schone  dromen en doen... 
Als tegenkracht elke dag opnieuw.