Het Leerke and the Finnish Bibliodrama Association in
|
TeamJes Bouwen : facilitator als invited expert Erasmus Finland
Gert Boeckx : facilitator in teachers rol Erasmus Anne Coussement : jobshadow Erasmus For the schripts, material and workshop plans, please contact us. PlaceWe stayed in a nice place on the island only a twenty minuts walk away from the frozen sea. You can visit the website to know more.
We verbleven in een mooie plaats op het eiland op slechts twintig minuten lopen van de bevroren zee. U kunt de website bezoeken voor meer informatie. Who was there?
What did we learn ourselves
|
ContentAn International, interfaith course
- Experiencing and exploring bibliodrama methods in interfaith and culturally diverse settings - The focus on working with non-verbal and playfull tools - Using exercises and reflection - In Basic English - Extra: visit to the Worldheritage region of Björkö in winter - Bonus: a cross border network DateFrom Wednesday evening 15 th March
until Saturday (noon) 18 th March 2023 Some reflections/ Enkele reacties
Important learning outcomes
A long story of our experiencesHier kan je een lang verhaal lezen, in het Engels, van Anne die als jobshower meeging en dus het project door een heel gedetailleerde bril volgde
|
Als expert naar Björkö
Als expert op Exodus naar Björkö
Het klinkt gewichtig om “als expert” te worden geïnviteerd door onze Finse bibliodramapartners. Het plan werd gezaaid in de zomer in Wüppertal, ontkiemde langzaam maar zeker en bloeide open in het winterse Werelderfgoed landschap van Kvarken Archipelago.
Als docent op uitnodiging liet ik me vergezellen door twee andere leden van ons team: Gert als co-facilitator en Anne als observator (jobshaw). De periode van het jaar, de vasten, en de afgelegen plek waar we zouden werken , deed ons bij het Exodusverhaal belanden. Onze brainstorm momenten mondden uit in een oceaan van ideeën en dan begint de grote opdracht om uit deze stroom te zichten en te kiezen en om er een structuur in te brengen. Geïnspireerd door eerder ervaringen met elementen uit het Exodus verhaal in ons Belgische werk, wilden we focussen op de “gewone” mensen in het Exodus gebeuren. De verhalen in de Bijbel en in de geschiedenis focussen maar al te vaak op de “sterke” figuren, op de grote namen, op de leiders, die dan ook meestal mannen zijn.
Maar hoe zit het met het “voetvolk”? Welke zij-figuren speelden een rol? Zij-figuren, vrouwen misschien? Dat maakte dat we ons programma opbouwden rond de mensen in slavernij, rond de vrouwen die onmisbaar waren in de redding van de kleine Mozes, rond het gewone voetvolk in het zog van Mozes, rond hun zoeken en twijfel, rond hun sprokkelen van vertrouwen en hun schreeuw om een tastbare en voelbare God… Met al onze zintuigen, voelen, zien en horen, ruiken en smaken, beleefden we de woestijn. De staf van Mozes werd de houvast en getuige doorheen heel het programma. En door zelf in de schoenen van Mozes te staan, of beter, door de roep te horen ze uit te doen bij de brandende braamstruik, werd iedere deelnemer geappelleerd op zijn eigen beeld van God in kerkje waar dat zelfs op de muur te lezen was.
Een vol bibliodramaprogramma, gekoppeld aan verkenningsmomenten rond onze verblijfplaats, brachten ons bij de vraag: waar is het beloofde land? Zijn we er nu?
We vertelden elkaar dat we er een glimp van mochten ontdekken in dit samenzijn, in deze dagen met 8 straffe Finse en 2 Vlaamse vrouwen en 1 Vlaamse man.
Wat is bijzonder aan dit samenzijn:
We kijken uit naar nieuwe momenten van samenwerking. En zijn alvast blij dat de EBN Workshop in Turku een prima kans biedt om elkaar weer te zien.
Het klinkt gewichtig om “als expert” te worden geïnviteerd door onze Finse bibliodramapartners. Het plan werd gezaaid in de zomer in Wüppertal, ontkiemde langzaam maar zeker en bloeide open in het winterse Werelderfgoed landschap van Kvarken Archipelago.
Als docent op uitnodiging liet ik me vergezellen door twee andere leden van ons team: Gert als co-facilitator en Anne als observator (jobshaw). De periode van het jaar, de vasten, en de afgelegen plek waar we zouden werken , deed ons bij het Exodusverhaal belanden. Onze brainstorm momenten mondden uit in een oceaan van ideeën en dan begint de grote opdracht om uit deze stroom te zichten en te kiezen en om er een structuur in te brengen. Geïnspireerd door eerder ervaringen met elementen uit het Exodus verhaal in ons Belgische werk, wilden we focussen op de “gewone” mensen in het Exodus gebeuren. De verhalen in de Bijbel en in de geschiedenis focussen maar al te vaak op de “sterke” figuren, op de grote namen, op de leiders, die dan ook meestal mannen zijn.
Maar hoe zit het met het “voetvolk”? Welke zij-figuren speelden een rol? Zij-figuren, vrouwen misschien? Dat maakte dat we ons programma opbouwden rond de mensen in slavernij, rond de vrouwen die onmisbaar waren in de redding van de kleine Mozes, rond het gewone voetvolk in het zog van Mozes, rond hun zoeken en twijfel, rond hun sprokkelen van vertrouwen en hun schreeuw om een tastbare en voelbare God… Met al onze zintuigen, voelen, zien en horen, ruiken en smaken, beleefden we de woestijn. De staf van Mozes werd de houvast en getuige doorheen heel het programma. En door zelf in de schoenen van Mozes te staan, of beter, door de roep te horen ze uit te doen bij de brandende braamstruik, werd iedere deelnemer geappelleerd op zijn eigen beeld van God in kerkje waar dat zelfs op de muur te lezen was.
Een vol bibliodramaprogramma, gekoppeld aan verkenningsmomenten rond onze verblijfplaats, brachten ons bij de vraag: waar is het beloofde land? Zijn we er nu?
We vertelden elkaar dat we er een glimp van mochten ontdekken in dit samenzijn, in deze dagen met 8 straffe Finse en 2 Vlaamse vrouwen en 1 Vlaamse man.
Wat is bijzonder aan dit samenzijn:
- We werkten meer met de herinneringen aan de tekst dan met de tekst zelf // Jan Lap methode
- We werkten met korte tekstfragmenten
- Veel non verbale op het clownswerk geïnspireerde momenten: opwarming met emoties, als machine, onverwachte elementen die onze intuïtieve reacties prikkelden, non-verbale werkvormen, …
- Geheel aan elkaar met de staf als bindmiddel, een symbool dat meegroeit en onderdeel vormt van zowel het spel, als opwarming als uitwisseing als eindritueel
- Een archetypisch verhaal. Zelfs voor niet bijbel mensen getuigt het Exodusverhaal van diepmenselijke ervaringen: gevangen zitten in een verdrukkende leefsituatie, visionaire mensen die je nodig hebt om stappen te zetten eruit, en als je eruit bent het verlangen naar wat was omdat dat tenminste bekend was, wooenstijn en bevrijding die niet af is, maar gemaakt, gezocht, moet worden, door omzwervingen en een beloofd land… Bereik je dat ooit?
- Vele stukken zijn herhalingen en heel uitgebreid, zijn duidelijk de neerslag van jaren, chronologisch niet logisch, daardoor verwarrend
- Het essentiële is voortdurend bekend. Zou wel misschien nu een soort van “exodus” in de notendop voorzien als voorbereidende lectuur zodat de belangrijke elementen weer in herinnering zouden komen. Ook voor bijbelmensen een noodzaak
- ALTIJD ook met heel vertrouwde mensen de bibliodramaregels even in de mons nemen en overlopen.
- Less is more. Het was een vol programma dat we door de nieuwe activiteiten die voordien niet echt afgesproken waren moesten bijpassen, daardoor moesten we telkens opnieuw schakelen en zien dat we de dynamiek die we vooraf bedacht hadden niet zouden verliezen.
We kijken uit naar nieuwe momenten van samenwerking. En zijn alvast blij dat de EBN Workshop in Turku een prima kans biedt om elkaar weer te zien.