Gevoed, gebeten, gegroeid door verhalen​
​en de fagot als ondertoon.... 

Ik kom uit een gezin waar verhalen en muziek de boventoon voerden, naast creativiteit.
We werden al in de wieg en de box voorgelezen, uit heel verschillende soorten boeken.
En zodra ik kon, las ik zelf. Geef me een boek, en ik vergeet de wereld om me heen.
Door de verhalen gingen hele nieuwe werelden open
en maakte ik kennis met andere mensen, andere tijden,
andere landen, andere culturen, andere manieren van geloof. Fascinerend!
 
Die liefde voor verhalen heb ik altijd gehouden en gekoesterd.
Vooral de verhalen uit de bijbel boeiden mij.
Later kwamen daar ook de verhalen uit de heilige tradities
van islam, hindoeïsme en boeddhisme bij.
 
Verhalen verbinden je innerlijk met de samenleving waarin je leeft,
verhalen verbinden mijn leven met dat van de personen uit die verhalen.
Verhalen brengen mij in beweging, vooral sinds ik bibliodrama heb ontdekt.
 
Er zijn altijd van die momenten waarop je denkt: dit past bij mij!
Zo’n moment was voor mij de opleiding voor begeleiding van bibliodrama
bij het Centrum voor Bibliodrama.
Sindsdien ben ik helemaal verslingerd geraakt aan deze benadering van de bijbelverhalen.
En als je dan ook nog zulke inspirerende mensen ontmoet in je opleiding
en daarbuiten bij Het Leerke is het helemaal geweldig.
  
In mijn dagelijkse werk als predikant heb ik natuurlijk ook veel met verhalen te maken.
Verhalen uit de bijbelse traditie
Verhalen van de mensen die ik ontmoet in de kerk en daarbuiten.
Verhalen van de mensen uit het Open Huis.
Verhalen …. Wat zou de wereld leeg zijn zónder al die verhalen.
En wat is het mooi als je levensverhalen met de bijbelse verhalen
kunt verbinden en zo nieuwe inzichten op kunt doen.
 
En naast mijn passie voor verhalen is er ook nog de passie voor muziek: de fagot.
​Een mooi instrument, met een groot bereik, een diepe warme klank.
Een fagot voert niet vaak de boventoon, maar is eerder ondersteunend.
Maar vergis je niet: als er geen fagot is, klinkt de rest vaak ijl en iel.