Werken met bibliodrama en creatieve methodieken
​in en met interlevensbeschouwelijke verhalen

En toen waren we in Schotland, 
in de bijzondere gemeenschap van de Findhorn Foundation 
waar alles Keltische verhalen
eerbied voor de schepping 
en openheid naar alle levensbeschouwingen ademt. 
We waren daar
met heel ons team
in dezelfde workshop bij Roshmi en Lotta
En we doorkruisten onder hun hoede drie tradities,
met muziek en gedichten,
met verhalen en bibliodrama,
met klei en kleur,
met natuurmateriaal en woorden,
met gebaren en interacties... 
Andermaal ging een wereld open,
van herkenning en confrontatie,
van verwondering en ontmoeting en ontroering.
En we dachten met elkaar:
" Zullen we dat moois doorgeven? 
Daarom laten we ons in het programma
van het ontmoetingsweekend in Postel
van 31 januari tot 2 februari 2020
inspireren door wat we in Findhorn zelf beleefden. 
We brengen uiteraard een verkorte versie
​gekleurd door onze eigen stijl . 
Jij kan de bevoorrechte deelnemer zijn en
​meereizen
met ons in tijd en ruimte 
doorheen drie tradities.... 
​
​

Ingrediënten 

- verhalen uit de Baghatva Gita, christendom en Keltische traditie
- over leven en laten leven, over schepping en samen zorg dragen
- werken met drama werkvormen, muziek, kleur en klei
- zelf beleven en inspiratie opdoen om de methodieken te gebruiken in eigen situaties
- uitwisselen en delen van ervaringen en werkwijzen
- genieten
​

Het Bibliodrama Ontmoetingsweekend voor bibliodramalovers
uit Nederland en Belgie ging door in de  Abdij Postel 31 jan-2 febr 2020
We waren met 3 begeleiders
en 9 deelnemers. 
Graag delen we hier wat reacties, foto's, impressies en achtergrond. 

​LEVENSSTROOM
 
Het ongetemde
kent geen woorden,
het danst als water,
doet stromen keren
o(h)m en o(h)m
 
Soms ook
staat het stil
te midden van geklater,
wil zich tonen
helemaal en vol-ledig
 
Het ongetemde
buigt zich
over de liefde en de dood,
weet zich in verhalen
 
Weeft draden
tot nieuw leven,
om en om
en steeds op-nieuw
 
 
Katia Van Cleynenbreugel

I am the wind on the sea.
I am the ocean wave.
I am the sound of the billows.
I am the seven-horned stag.
I am the hawk on the cliff.
I am the dewdrop in sunlight.
I am the fairest of flowers.
I am the raging boar.
I am the salmon in the deep pool.
I am the lake on the plain.
I am the meaning of the poem.
I am the point of the spear.
I am the god that makes fire in the head.
Who levels the mountain?
Who speaks the age of the moon?
Who has been where the sun sleeps?
Who, if not I?
song of amergin 

We dansten door continenten en tradities over dezelfde stroom van leven op deze muziek 

Dit zijn de verhalen waarmee we werkten
​3 gedichten
Een stukje uit de Baghatvat Gita 
Een Keltisch verhaal 

Enkele getuigenissen van deelnemers

Welke werkvormen zijn je bijgebleven en waarom?
Onder zoveel meer: de beweging, de dans met de 'drie touwen'; ervoer veel ruimte (letterlijk en figuurlijk; de ervaring als je je binnenste volgt (zonder 'nadenken'), je toch tegen niemand aanbotst... De tekeningen als inleving voor het spelen
De werkvorm waarbij Paulus, de Onbekende God en de inwoners van Athene steeds om de beurt een vraag stelden. Kort maar krachtig met snel veel verschillende invalshoeken.
ritueel met fles vullen en labels - kracht van herhaling en bovendien borgen via 1 zo'n woord wat je ervaren hebt. Ook de muziek die in beweging zette vond ik erg waardevolle aanvulling
Ik vond het een fijne afwisseling van verschillende werkvormen. De combinatie van drama met creatieve verwerking, beweging,... Hoofd, hart en handen werden aangesproken!
Het dansen en de verschillende muziekjes die de verschillende religies ondersteunden omdat ik zelf te weinig met muziek werk terwijl het absoluut een meerwaarde is en mij ook onmiddellijk in de juiste sfeer brengt..
Het rug aan rug zitten en in groep dieper in je rol komen omdat het heel goed werkte. Het was nieuw en verfrissend en bijzonder knus. De voorstelling van jezelf aan de hand van het water omdat je dan vertrekt van een hele andere insteek dan dat je gewoon vertelt wie je bent en waar je woont. Het einde met het versieren en kleuren van de flesjes en het visuele/schone daarvan. (De flesjes op het leerke. ) omdat het een mooi en verrassend slot was en ik houd van dingen die 'af' zijn en de cirkel rond maken.
Het ontmoetingsspel. Ik vind het een krachtige vorm die dichtbij komt.

​Welke toppers wil je met ons delen?
De kwaliteit van alles! De ontdekkingen! In mezelf en rondom.. Bij alle drie tradities één: de tweespraak en tweestrijd in A. In mijzelf. de onbekende god onveranderlijk in beweging. En het belang en genieten van beweging in mijzelf. de dood die schept en de draagwijdte van het offer. Van de opening: de werkvorm met de gedichten. Algemeen: dat je zo speels en daardoor met ruimte zware thema's als dood, schepping, (twee)strijd kunt hanteren! Werd me bewust hoedie dingen alle oerverhalen vorm krijgen. En in mijzelf (en anderen) aanwezig zijn en door spelen aan het licht kunnen/mogen komen.
Bijzonder dat je bij een paar zinnen een tekening kunt maken en als ze dan achterelkaar liggen dit toch echt illustraties bij één verhaal zijn geworden. Mooi Keltisch verhaal dat op Genesis 3 bleek te passen.
het kleien en het verven deed veel; we blijken creatiever te zijn dan we dachten
Het afsluitingsmoment met de oude ierse zegen vond ik heel ontroerend.
Het samen-tafelmoment vond ik grappig en leuk.
Tja... het hele weekend was top :) Ik heb genoten. Veel inzichten opgedaan!