Het Hooglied van de liefde komt tot leven

Het begin van de vakantie, de start van de koopjes en het hete zomerweer verhinderde niet dat een mooie groep mensen kwamen aanwaaien op het Bijbelevent in het en rond het Bijbelhuis in de Abdij van Zevenkerken. 
Er was heel wat om mensen te prikkelen en te kietelen en het "liefde" in te blazen. 
In de conferentieruimte op de zolder, dicht bij de hemel blaasde de bibliodramawind door de openstaande ramen. 
Het blijft altijd een hele uitdaging om in minder dan een uur mensen toch te laten proeven van de kracht van bibliodrama. De groep was klein, maar wat er gebeurde bracht leven en beweging in de wondermooie woorden van Korientiers 13. 
De tekst werd gelezen, woorden en gedachten gesprokkeld en samen zochten we naar allerlei mogelijke rollen. Deze keer ging het niet om menselijke figuren, maar om begrippen en stukken zin... 
Voorwerpen rondom en doeken prikkelden de verbeelding en we bouwden een uniek levend schilderij. In een klein hoekje zat klein hoop die gewoon door er altijd te zijn, soms onzichtbaar te blijven bij de mensen, sprak van oneindige liefde. Het "niets" verscheen als de grote open ruimte waar alles in kon gebeuren. De liefde zelf zette zich centraal, heel rijk en vol, in alles rondom ons,  maar ook bewust dat ze maar kan bestaan door alles rondom haar. De taal van de engel dwarrelde rondom en streelde liefde wakker overal en bij iedereen.  Het geduld zette zich tissen de liefde en de kleine hoop, want wat kan liefde zonder geduld? Als er liefde is, klinkt muziek, in de natuur, in het hart van de mensen, zelfs in de stilte. Het kind moets even zoeken naar zijn plek, want eigelijk barste het van liefde en wilde het iedereen en alles omarmen... 
Rode pluimpjes vol vertrouwen gingen mee naar huis, net als de gedachten en gevoelens die zouden mogen kietelen en vleugels geven.... 
​

---