Met de studenten van de lerarenopleiding van de Artevelde Hogeschool van Gent mochten we enkele werkvormen van bibliodrama verkennen en meteen duiken in het verhaal van Noach. 
Zelfs het weer speelde mee, met donkere wolken en hagelbuien op het moment van "het kwade dat de wereld overheerste" en "de vloed" en het licht dat doorbrak toen de aarde opdroogde en we van God "een zegen mochten krijgen". Onderweg naar huis stond er een regenboog. Hoe mooi kan bibliodrama zijn? 
We mochten werken met een enthousiaste jonge groep en konden hen op korte tijd toch laten kennismaking wat een rolverkenning, koor, openstoel en citatenspel kan doen om een verhaal meteen dichter bij het leven en ieder mens te brengen. Heerlijk gewoon. 

Wat een buitenkans om na onze eigen cursusweek te kunnen afreizen naar onze noorderburen en om daar als deelnemer te mogen ronddwalen tussen de gedichten, verhalen, beelden en werkvormen van het symbooldrama. Bas en Cocky hadden heel grondig nagedacht en gepuzzeld. Een omslag en een schriftje kregen we meteen de eerste avond. We maakten kennis met elkaar via onze persoonlijke boomverhalen en vonden zowaar een tak die ons eigen evrhaal weerspiegelde op een verrassende manier. 
Wil je meer lezen en wat foto's zien? 

Op dag 4 van de opleidng in Averbode lieten we ons dragen door de wind verspreid door gastdocent Gert. Enkele van ons waagden zich aan de dauwtrip, maar na het ontbijt dreven we we met heel de groep op onze adem de dag in. Een zelfbedacht en uitgevoerd reiningsritueel, uitdrukkingen rond lucht, de wind voelen gaan door een bijbelverhaal en zelf de wind, de adem, de Ruach worden die verandering brengt. Het zegt zo misschien niet veel, maar het was heel beklijvend en soms zelfs confronterend. Bibliodrama met een vleugje impulsiviteit en een grote dosis creatieve input van de clown. Lees verder in het verhaal van Els op onze opleidingspagina dag 4.  

​Met het Tellegen-verhaal van de zon die hersteld moest worden, en de uitgebreide verhalen bij de vuurvoorwerpen van de deelnemers werd dag 3 op gang getrokken. Al meteen flinke vertraging in het dagschema.
Toch met volle aandacht genoten van drie deelnemers die ons goed voorbereid meenamen in hun oefensessie. Zonder het Pinksterverhaal geen vuur-bibliodramadag natuurlijk! Ook de wijze en dwaze meisjes die de bruidegom mochten begeleiden speelden al of niet met vuur tijdens een intensieve biblioloogsessie. En het vuur laaide pas in alle hevigheid op toen Franciscus Clara ontmoette. Het lied ‘Vuur’ uit The Passion werd nog in bibliodrama omgezet tenslotte, en toen was het tijd om de dag vurig af te sluiten rond een vuurtje buiten: aan welk vuur wil/kan jij je warmen? Welk vuur mis je wel eens? Genstertjes werden verspreid in het donkerste donker, over alle mensen wiens vuur bedreigd werd en zingend werd de dag op slot gedaan: om ijzer en vuur te zijn, om zout en zoet en zuur te zijn, om mens voor een mens te zijn wordt alleman geboren!

​Dag twee van onze experimenteer-vierdaagse rond WATER begonnen we meditatief rond de spiegelvijver van de abdij. Water van ieders thuisfront werd vermengd met de bibliodrama-ervaringen van de dag. De storm heel voelbaar, het eerst ontbrekende vertrouwen en dan de rust en de stilte die terug keert als ie gaat liggen… Een verrassende open-stoel-oefening met de jonge koning Boudewijn op bezoek bij de slachtoffers van de overstroming in 1953: vanuit de herinneringen van deelnemers aan allerlei waterverhalen werd deze figuur uitgenodigd voor een gesprek met ons.
Twee kleine ontmoetingsspelletjes met stukjes gedicht van Toon Tellegen: ‘Die liefde van jou, God, wat was daar de bedoeling van?’, en de wens van de leerkesbeklimmer ‘Wees gelukkig! Wees maar gelukkig!’.
Een spel met watercitaten sloot de dag bibliodramatisch af. Het water in de verzamelfles had al de geuren, kleuren, emoties van deze dag in zich opgenomen. Het werd tijdens de dagsluiting verdeeld in kleine flesjes, ééntje voor elke deelnemer die er een label bij maakte met een boodschap van het water aan de wereld.

Wat was de voorbereiding van onze cursus spannend om verschillende redenen. Zullen we genoeg deelnemers hebben? Kunnen we doorgaan? En hoe vullen we dat "experimenteren" in? Het komt op vertrouwen aan, vertrouwen dat het goed komt. "Vrees niet", staat dat niet 365 keer in de Bijbel? Voor elke dag van het jaar? En misschien nog vaker nu we in een schrikkeljaar zitten. In elk geval is het voor onze opleiding goed gekomen. Opeens zaten we aan het maximum van de deelnemers en viel de puzzel van onze planning mooi in elkaar. 
Met die nieuwe fijne groep rolden we er weer in als van zelf. Reclameboodschappen voor de vier elementen, ons eigen stukje aarde, met de voeten van Mozes over Heilige grond en creatief landen tussen verf en snippers om onze indrukken vorm te geven.  Door gekleurd zand groeide onze groepsmandala en de vluchtigheid van het leven trof ons toen die langzaam weer verdween . Maar onze eigen verhalen werden zo vermengd en teruggegeven aan de aarde. 
​Mooi moe van onze eerste dag, keken we uit naar het water van morgen.