Waar je gaat langs Vlaamse wegen kom je Maria tegen

We zouden in de Paasvakantie een internationale , interreligieuze bibliodrama cursus geven in Litouwen met als thema " What about Mary". En toen kwam het beestje met het croontje om roet in het eten te strooien, spaken in de wielen te steken, de boel op te blazen... 
Geen cursussen voorlopig en al helemaal niet in het buitenland. 
Maar het werd toch mei.
Het werd toch Mariamaand,
de maand nu zonder kaarsjesprocessies
en zonder gebedsbijeenkomsten in plaatselijke kapelletjes.
Net nu we zo goed wat moederlijke zorg kunnen gebruiken
als ondernemer of werknemer, als van thuiswerkende en zorgende ouder,
als leerkracht die met alle kunst- en vliegwerk uitkijkt om zo goed mogelijk het leven en meer aan te leren,
als dakloze of vluchteling zonder kot om in te blijven,
als mens die onzeker naar de toekomst krijgt,
als zorgende, allesgevende mens op welke manier ook,
als zieke, bejaarde of gevangene zonder bezoek...
Net nu kunnen we wat extra " hemelse moederzorg" heel goed gebruiken.  
Laat ons daarom na de beren en de knuffels
overal Mariabeeldjes in onze voortuin of voor ons raam zetten.
Niet zozeer omdat we denken dat onze hemelse Moeder het voor ons doet,
maar vooral ook om te laten zien
dat we de allemaal de armen van Maria
​naar elkaar toe reiken en voor elkaar willen zorgen.