Verhalen genoeg ...

Wat stel ik vast? 
Dat ik blijkbaar er minder makkelijk toe kom om nu in deze zonnige tijd verhaaltjes te posten die met het leven leren, spelen en vieren te maken hebben. 
Nochtans gebeurt er voortdurend wat. 
Het leven zit vol verborgen parels. 
Zal ik er hier toch maar enkele noemen? 
Er was het warme geboortefeest van Stef waar we met ons Leerke mochten helpen om taal en teken te geven aan hoe welkom deze kleine Bèir is in zijn warme familie. 
We  mochten getuige zijn van een prins die zal mogen opgroeien tot een mens die mag botsen met het leven hier en daar, aangemoedigd door zijn grote broer, door zijn ouders  en zijn omgeving om helemaal te worden wie hij . Hij heeft geen ezelsoren nodig om daaraan herinnerd te worden...
Er was de bijzonder rijke bibliodrama middag in Lochristi. Een groep van 17 deelnemers tussen de 6 en de 66 die het aandurfden om in de schoenen te stappen van de leerlingen van Jezus "op stage".  De jongeren deden de mond van de ouderen openvallen van verbazing om zoveel rijkdom en eerlijk , zoekend geloof. We kregen kippenvel ondanks de warme temperaturen. 
Er was Berlijn met de drukte van een bruisende stad die dit keer ook oranje kleurde door de 100000 of zo deelnemers van de Deutsche Evangelische Kirchentag. 
Wij mochten samen met onze Duitse collega Anja tweetalige bibliodrama workshops verzorgen.  Elisabeth die bezoek kreeg van Maria  en Zacheus geroepen uit de boom. 
Het blijft ons verbazen hoe een verhaal ondanks de warmte in het veel te kleine lokaal openbloeit en nieuwe betekenissen doet geboren worden.  Hoe mensen anders, lichter, rijker buiten gaan dan ze binnen kwamen.