Strijken

Net heb ik een stapel strijk verwerkt, een heel meditatieve bezigheid.  Intussen dwalen mijn gedachten af naar het leven. 
Zou het niet heel zalig zijn als je de plooien van het leven op eenzelfde manier zou kunnen gladstrijken? Stel je voor dat je leven door allerlei mislukken en troebels helemaal vuil geworden is. Stel je eens voor dat je het dan een goeie wasbeurt kan geven , eventueel met een inweekperiode en een voorwas om de hardnekkige vlekken ook aan te pakken.  Daar na kan je het dan laten drogen in de wind en alles strijken en netjes opplooien... Een nieuw begin... 
Hoe zou het zijn als je die service kon aanbieden aan mensen die je ontmoet met alleen een frommelige, vuilstuk wasgoed dat hun leven nog is? 
Strijken is niet mijn favoriete bezigheid, maar als ik deze dienst zou kunnen aanbieden aan de verslagen mensen die ik soms tegenover me zie zitten in de gevangenis, met plezier zou ik mijn ijzer warmen... Of doe ik dat nu ook al een beetje, gewoon door af en toe bij hen te zijn?