Ik zag hem zitten toen ik passeerde op de snelweg. Hij zat op een vouwstoeltje in camouflage kledij, op de hoek van een mini stukje bos en het open veld, zijn geweer op zijn knieën : de jager.
Is het op deze manier dat hij "het wildbestand op peil houdt"? Is het een meditatieve bezigheid om te wachten daar op zijn stoeltje tot een dappere haas, een vermetele fazant of een onvoorzichtig, hongerig konijn zich waagt uit de bescherming van de struiken in het open veld? Het stukje bos is amper een voorschoot groot, aan de ene kant afgezoomd door de snelweg en de drie andere zijden zijn open, vlakte. Beeld je eens in dat jij een diertje bent dat daar schuilt. In de zomer kan je je nog verbergen tussen de hoge mais, Maar dan komt de oogst. Er is dan wel een veld bezaaid met lekkere hapjes, maar .... daar is ook de dappere jager om het "wild op peil te houden;". Ik moet dan telkens denken aan de uitspraak van mijn vader: Jagen , hier bij ons, dat is maar fair als de konijnen ook een geweer hebben..." Maar los van de jachtdiscussie en kijkend naar de wereld zie ik hoe steeds meer mensen in de camouflage kledij van hun schermpje op een vouwstoeltje in de warme huiskamer werkloos en bewegingsloos zitten te kijken om hun geweer te richten via de sociale media bijvoorbeeld op bange mensen die gewoon dromen van een beter en veiliger leven. Juichend om brandstichting, scheldend op mensen die op de vlucht zijn... Het "vreemdelingenbestand op peil houden" is hun slogan... Het maakt mij droef en boos en bang.... |
Auteur
Jes ,Anne en Tineke delen graag kleine stapjes van elke dag om het leven te spelen, te leren en te vieren. Misschien inspireren ze jou. Archieven
September 2024
Categorieën |