Hij speelde accordeon....

Du siehst mich , ich sehe dich... 
​De laatste Kirchentagdag. 
Een zalig, zon gewarmde zondag in Berlijn.
Een brug met een zitplek net in de schaduw: daar speelt hij.  
Fotogeniek: witte warrige haren en een snor, zigeunertype. 
een grote glimlach om zijn mond, pretlichtjes in zijn ogen en hij speelt vol overgave, 
want hij wordt gefilmd door die jongeman vlak voor hem
die minutenlang op hem inzoomt met zijn gsm op een selfiestick...
Wij wandelen voorbij en alsof ik het voel aankomen, 
stopt de man met filmen en wandelt gewoon weg. 
Ik kan het niet laten en roep hem na: and now it is the moment you pay something. 
Hij is in de war, tast wat onbeholpen in zijn zakken en verdwijnt dan toch. 
Ik diep enkele euro's op en breng het de man. 
We kijken elkaar en groeten in respect... 
Du siehst mich, ich sehe dich... 
ik stel me voor dat ergens een jonge man het filmpje toont op het thuisfront... 
Ik wens hem dan op zijn minst een ongemakkelijk gevoel...