Hoe is het om het beeld dat je hebt van God voor even te parkeren, om je geest en hart vrij te maken van oordelen en onbevangen te kijken naar een film die barst van verrassingen en creativiteit? Dat was de uitdaging waar een dertigtal mensen wilden op ingaan. Een comfortabel zitje, een drankje en een knabbel zouden de gemoederen wel mild stemmen...
Het werd een avond met wisselende reacties. Het Allernieuwste Testament van Joco Van Dormael doet van alles met je. Het doet je vragen stellen, roept ergernis op, het confronteert je af en toe en doet je ook hartelijk lachen... In kleine groepjes even erover uitwisselen is een eerste verwerking. De dapperen onder de kijkers gingen de ochtend nadien verder aan de slag. Ze stapten in de rol van een personage en keken zo met andere ogen naar wat ze beleefd hadden bij de film, ze zochten woorden en beelden bij wie God mogelijk kan zijn en lieten godswoorden klinken... Er zat nog veel meer in, maar de tijd vloog voorbij. Het is zeker: "ergens roept iemand onze namen en doet ons ademen en leven"... De advent anders gekleurd... Ons eigen Nieuwste Testament begonnen... En er vliegt een vogeltje op ons Leerke |
Auteur
Jes ,Anne en Tineke delen graag kleine stapjes van elke dag om het leven te spelen, te leren en te vieren. Misschien inspireren ze jou. Archieven
November 2024
Categorieën |