​Bibliodans – liggen in de zon

De lucht is somber, enorme donkere wolken drijven door de harde wind met vaart voorbij. De regen klettert bij vlagen tegen de ruiten. Binnen is het licht en droog – kunstzonnetjes hangen aan het plafond.
Hans Andreus dichtte over het licht, het zonlicht dat je kunt horen als pizzicato. Maar wij zien het donker in. De eerste opdracht is: zoek een dichtregel die je raakt, en laat je raken door de muziek in de beweging. En op dat moment dringt de zon door de wolken heen en is het licht. Dat gebeurt niet 1x, maar 3x achter elkaar. In de stille momenten van reflectie is het donker, zodra de muziek en de dichtregel ons in beweging zetten komt de zon buiten tevoorschijn.
Het zonlicht weerspiegelt zo wonder boven wonder onze eigen zoektocht naar het licht: we geven ons eraan over en warmen ons aan dat licht.
Licht, licht, alles wordt licht. 

---