Kismaros de Tree of Life

Na de boommeditatie werden we voorgesteld aan de Tree of Life, de levensboom die in zoveel culturen en verhalen een grote symbolische betekenis heeft. Zorgvuldig en met veel verbondenheid werd hij opgebouwd in het midden van de ruimte. Centraal stond hij daar. Toen elke deelnemer zich inleefde in een onderdeel ervan kreeg hij nog meer betekenis en "body".  De krachtige symbolische aanwezigheid was een prachtig decor om de diverse quotes te laten klinken die ieder van ons wilde horen of uitspreken. In kleine scenes werden we gezegend met bomen wijsheid. 
Veel spannender werd het in de namiddag toen we als iemand van één van de grote religies werden uitgenodigd om te onderhandelen over wat de Tree of Life nodig had als aanvulling. Het werd zowaar een weerspiegeling van de gevoeligheden die rond "heilige" plekken heerst in onze samenleving. We konden niet anders dan afronden in onafheid en het besef dat het niet eenvoudig is om elkaar te vinden op één lijn wanneer we vasthouden aan ons eigen "gelijk"? Het werkte zelfs zo na dat er toch dingen werden toegevoegd buiten de werktijd en de instemming van de groep om... Het "echte" leven? 
Het geeft in elk geval veel stof tot nadenken en gesprek. En is bibliodrama hier een verrijkend instrument in?