Nieuwe plannen in Arendonk. Warme uitnodiging om deel te nemen. 
​Inschrijven via deze link. 

Aan onze Advanced course pagina werden enkele langere artikels gekoppeld . Voor wie interesse heeft, ga gerust een kijkje nemen. 

De derde dag was de dag van oogsten en terugblikken. Wat hebben de bibliodrama workshops gebracht aan leeroogst? Welke vruchten, welke geschenken neem je mee? Welke vragen blijven hangen. We deelden het ook in ons team en hier zijn alvast enkele ervan.
Het belang van duidelijke afspraken voor een workshop en met je collega begeleider om verwarring en onduidelijkheid te voorkomen en om een veilige werk- en speelomgeving te garanderen. 
Interfaith bibliodrama is geen eenduidig begrip en zal altijd enige uitleg veronderstellen. Vast staat dat diversiteit in beleving en geloof een essentieel onderdeel uitmaakt van elke groep. De attitudes voor een goede gang van zaken worden des te belangrijker naargelang de diversiteit van de groep. Maar wat zeker ook aandacht vraagt is dat de aandacht die we opbrengen voor bijvoorbeeld de gebedstijden van moslims ook mag gelden voor christenen die willen deelnemen aan een viering of gebed. 
Het respecteren van de symboolwaarde van bepaalde voorwerpen vraagt om uitleg en afspraken. Voor sommigen was de Tree of Life gewoon een decorstuk, terwijl het voor anderen een heilige ruimte was. 
De vraag of het kan om je in te leven in de rol van iemand van een andere levensbeschouwing blijft ook hangen? Je even proberen voor te stellen hoe die kijkt naar het leven en de wereld kan maar wanneer je ook wat weet over die godsdienst. 
Wat blijft wel : de uitdaging om elkaar telkens opnieuw te ontmoeten met een wederzijdse open nieuwsgierigheid en leergierigheid. Dat alleen al is een attitude die we wereld zo nodig heeft om het wederzijds begrip en het samenleven te laten groeien. 
Een ervaring als deze vraagt om meer. 
​We hadden alvast te veel plannen en de tijd vloog. Misschien kan er een vervolg zijn, ergens , ooit.. 

Tussen de 20 aanwezigen op de Interfaith module van de European Bibliodrama Advanced Course waren we maar liefst met 4 Leerkes in verschillende betrokkenheid: 2 cursisten, 1 docent en 1 in jobshadow. Dankzij ons Erasmusbudget kunnen we ons blijven bijscholen. 
We ontdekken zo niet alleen nieuwe dingen, maar worden herinnerd aan aspecten van ons begeleiden die een opfrisbeurt nodig hebben. Want zo gaat dat: al doende leert men. Maar al doende verlies je soms door routine bepaalde belangrijke elementen uit het oog: de  afspraken rond de bibliodrama spelregels, het fine tunen van het programma met je collega, de aandacht voor mogelijke weerstanden, het belang aan uitwisseling eventueel in kleine groepen... 
Het werd dus een cursus die ons team nieuwe input gaf. Wanneer je met meer energie vertrekt dan dat je aankomt, betekent dit toch wel wat. 
En we leerden alweer over onze Europese partners en bij uitbreiding over Zuid-Afrika en de VS door het internationale deelnemersveld. Wat een geschenk. 
We verbleven in een cistersiënserklooster in Kismaros in de buurt van Budapest. Het klooster ligt in een mooie tuin en zo was het de ideale plek om ook in de buitenlucht te werken met ons thema rond "bomen".  Er zijn bijzondere bomen in vrijwel alle levensbeschouwingen die op één of andere manier ons wijsheid bieden over het leven en de wereld. Zij werden onze gidsen in dit interfaith avontuur. 

Bomen hebben wortels en een stam en takken, bladeren, vruchten, maar stel je je eigen boom voor. Hoe ziet die er dan uit? Een beeld van een boom  van een mens, van een eigen weg van zoeken en zien, begrijpen soms even,  van wortels en stam, van takken, bladeren en vruchten.. Bomen hebben wortels maar mensen moeten verder gaan... En toch kunnen we leren van bomen. In zoveel tradities zijn er verhalen van bijzondere, "heilige" bomen. Wat als we die aan het woord zouden laten? Hebben zij ons hoop te bieden? We mochten het ontdekken door zelf even zo een bijzondere boom te worden. Dat bracht ons tot het WORLD WIDE WOOD WEB , waar bomen onderling door schimmelnetwerken verbonden zijn en met elkaar communiceren. Zo werden bomen een wegwijzer naar interlevensbeschouwelijk communiceren. 
Wat is dat nu eigenlijk, Interfaith? Waar start het? Al in de eigen religie waar een grote diversiteit is ? Of moeten er andere religies betrokken zijn? En is bibliodrama mogelijk in een interfaith context met eigen gevoeligheden, eigen teksten, eigen rituelen? Wat kan, wat kan niet? Vele vragen die gesteld werden en bleven hangen. Want is er wel een eenduidig antwoord mogelijk? Heel boeiend en uitdagend. Benieuwd wat de volgende dagen zullen brengen. 

Na de boommeditatie werden we voorgesteld aan de Tree of Life, de levensboom die in zoveel culturen en verhalen een grote symbolische betekenis heeft. Zorgvuldig en met veel verbondenheid werd hij opgebouwd in het midden van de ruimte. Centraal stond hij daar. Toen elke deelnemer zich inleefde in een onderdeel ervan kreeg hij nog meer betekenis en "body".  De krachtige symbolische aanwezigheid was een prachtig decor om de diverse quotes te laten klinken die ieder van ons wilde horen of uitspreken. In kleine scenes werden we gezegend met bomen wijsheid. 
Veel spannender werd het in de namiddag toen we als iemand van één van de grote religies werden uitgenodigd om te onderhandelen over wat de Tree of Life nodig had als aanvulling. Het werd zowaar een weerspiegeling van de gevoeligheden die rond "heilige" plekken heerst in onze samenleving. We konden niet anders dan afronden in onafheid en het besef dat het niet eenvoudig is om elkaar te vinden op één lijn wanneer we vasthouden aan ons eigen "gelijk"? Het werkte zelfs zo na dat er toch dingen werden toegevoegd buiten de werktijd en de instemming van de groep om... Het "echte" leven? 
Het geeft in elk geval veel stof tot nadenken en gesprek. En is bibliodrama hier een verrijkend instrument in?