Troostlandschap rond tranenmeer

Lendelede, 7 en 8 november. 
In de kapel van de zusters breekt de zon door het ochten duister en tovert een kleurenspel op de muren. 
Zeven keer mogen we een klasgroep tweedejaars meenemen in een klein uurtje stil staan bij afscheid en verdriet. 
Zeven keer gieten we één na één stil verdriet letterlijk uit in het tranenmeer. 
Zeven keer plooien kleurrijke bloemen vol herinneringen open op en lichten het donkere verdriet op. 
Zeven keer groeit er een landschap vol troost rond het verdriet. 
Zeven keer zingen en blazen we ons little light aan en delen het met elkaar en de wereld. 
Zeven keer, voorwaar een heilig getal van heel worden, van vrede en volheid. 
Dankjewel PRIZMA, een regenboog waard.